கண்ணன் பாட்டு | 17. கண்ணம்மா என் காதலி - 2.

கண்ணன் பாட்டு

17. கண்ணம்மா என் காதலி - 2.

(பின் வந்து நின்று கண் மறைத்தல்)

நாதநாமக்கிரியை - ஆதிதாளம்

சிருங்கார ரசம்

மாலைப் பொழுதிலொரு மேடை மிசையே


வானையும் கடலையும் நோக்கி யிருந்தேன்;


மூலைக் கடலினையவ் வான வளையம்


முத்தமிட் டேதழுவி முகிழ்த்தல் கண்டேன்;


நீல நெருக்கிடையில் நெஞ்சு செலுத்தி,


நேரங் கழிவ திலும் நினைப்பின்றியே


சாலப் பலபல நற் பகற்கனவில்


தன்னை மறந்தலயந் தன்னில் இருந்தேன். ... 1




ஆங்கப் பொழுதிலென் பின்பு றத்திலே,


ஆள்வந்து நின்றெனது கண்ம றைக்கவே,


பாங்கினிற் கையிரண்டுந் தீண்டி யறிந்தேன்.


பட்டுடை வீசுகமழ் தன்னி லறிந்தேன்,


ஓங்கிவரு முவகை யூற்றி லறிந்தேன்;


ஒட்டுமி ரண்டுளத்தின் தட்டி லறிந்தேன்;


வாங்கி விடடிகையை யேடி கண்ணம்மா!


மாய மெவரிடத்தில்? என்று மொழிந்தேன். . ... 2




சிரித்த ஒலியிலவள் கைவி லக்கியே


திருமித் தழுவி என்ன செய்தி சொல் என்றேன்;


நெரித்த திரைக்கடலில் என்ன கண்டிட்டாய்?


நீல விசும்பினிடை என்ன கண்டிட்டாய்?


திரித்த நுரையினிடை என்ன கண்டிட்டாய்?


சின்னக் குமிழிகளில் என்ன கண்டிட்டாய்?


பிரித்துப் பிரித்துநிதம் மேகம் அளந்தே


பெற்ற நலங்கள் என்ன? பேசுதி என்றாள். ... 3




நெரித்த திரைக்கடலில் நின்முகங் கண்டேன்;


நீல விசும்பினிடை நின்முகங் கண்டேன்;


திரித்த நுரையினிடை நின்முகங் கண்டேன்;


சின்னக் குமிழிகளில் நின்முகங் கண்டேன்;


பிரித்துப் பிரித்துநிதம் மேகம் அளந்தே


பெற்றுதுன் முகமன்றிப் பிறிதொன் றில்லை;


சிரித்த ஒலியினிலுன் கைவி லக்கியே,


திருமித் தழுவியதில் நின்முகங் கண்டேன். ... 4